IMOROS 2 jest typową jednostką pomiarową zaprojektowaną i zbudowaną w celu prowadzenia hydrograficznych prac pomiarowych na wewnętrznych i otwartych wodach morskich w odległości do 5 mil morskich od brzegu.


Został zbudowany w 1983 roku, w stoczni Wisła w Gdańsku, jako jedna z wielu jednostek typu MH-1 służących w Dywizjonie Zabezpieczenia Hydrograficznego Marynarki Wojennej. Jej główne parametry to:

Wyporność: 9.1 ton,
Wymiary: 10.9 x 3.4 x 0.7 m
Prędkość: 8 węzłów

W służbie hydrograficznej, pod nazwą M-37, pozostawał do 2008 roku, kiedy to IM w Gdańsku przejął ją i wyremontował. Całkowicie wymieniono systemy nawigacyjne i radary na nowoczesny zintegrowany system Raymarine. Jednostka została przystosowana do wykonywania prac geofizycznych poprzez wyposażenie jej w ruchomą ramę typu A o udźwigu 1 tony, pomiarowych z pomocą echosondy wielowiązkowej SeaBat oraz sonaru holowanego Edgetech 4200. Przystosowany został również do poboru prób czerpakowych i prób wody. W kabinie zamontowano nowoczesne wyposażenie elektroniczne, komputer pokładowy z zestawem monitorów oraz system QINSy v8.1 wraz z całym koniecznym osprzętem. Załoga do 6 osób. Jednostka została przygotowana do wykonywania samodzielnych pomiarów na wodach morskich (od plaży do odległości 5 mil od brzegu), śródlądowych i rzekach. W roku 2009 i 2010 m.in. została użyta do pomiarów hydrograficznych na rzekach Ren na odcinku między Duissburgiem i Kolonią (Niemcy), Wisła Przekop oraz Zalew Wiślany.